میز کار در مخراج کاری

میز و صندلی در کارگاه مخراج کاری باید به گونه ای تنطیم شده باشد که ارتفاع آن  ۸۰تا ۱۰۰ سانتی متر و طول آن ۱۱۰ سانتی متر باشد. میز کار باید به گونه ای باشد که فرد به راحتی پشت آن قرار گرفته و نیازی به جمع کردن پاها در زیر آن نداشته باشد. در میز جواهر نگاری نمیتوان از میزهای تاشو یا قابل تنظیم استفاده کرد . شما میتوانید با توجه به قد خود میز را آماده نمائید.میز نباید آنقدر بلند باشد که شما در هنگام گذاشتن نگین مجبور باشید گردن خود را قوس داده و نه آنقدر کوتاه باشد که گردن شما به میز چسبیده باشد.

صندلی مورد استفاده در کار هم باید دارای ویژگی هایی باشد که از آن جمله میتوان به پرکردن قوس کمر اشاره کرد. در هنگام استفاده از صندلی چون جواهر نگار معمولا مدت زمان طولانی را پشت میز کار میگذارند لازم است که به سلامتی ستون فقرات خود توجه کرده وبا توجه به ویژگیهای فیزیکی خود صندلی مناسب را انتخاب نماید. ابعاد صندلی در چاق ولاغرها متفاوت بوده  و نشیمنگاه صندلی  باید ۹۰ درصد طول ران را بگیرد. اگر بیش از ۹۰ درصد باشد به زانو فشار می‌آید و اگر کمتر باشد باعث مشکلات عضلانی می‌شود. از نظر عرض هم بستگی به این دارد که فرد چقدر چاق یا لاغر است اما معمولا فرد به عرض ۴۷، ۴۸ سانتی متر برای نشیمنگاه احتیاج دارد. طول۴۰ سانتی متر هم مناسب است اما باز هم این موارد ثابت نیستند؛ مثلا این میز برای کسی که  قدی بلند دارد و استخوان رانش بلند است، ممکن است بیشتر و برای کسی که قدی کوتاه‌تر دارد، کمتر باشد.جنس نشیمنگاه نباید خیلی نرم باشد که داخلش فرو برویم و نه خیلی سفت باشد که ثابت در جای خود باقی بماند. باید به صورتی باشد که وقتی با انگشت فشار ملایمی به صندلی می‌آوریم یک یا دو سانتی‌متر فرو برود و بعد هم به حالت اولیه‌اش بازگردد. در واقع جنس رویه صندلی باید قابلیت ارتجاعی داشته باشد. همچنین لازم است که بدانید ارتفاع پشتی صندلی باید کاملا کتف‌ها را بپوشاند و تا مهره هفتم گردن بیاید؛ بهتر است فاصله چشم تا روی میز کار به حدی باشد که گردن بیش از۲۰ درجه خم نشود.